Baza materialna

BAZA MATERIALNA SZKOŁY W LATACH 1946 – 1999

Budynek, w którym mieściła się Szkoła Podstawowa w Studzienicach w 1945 roku, już przed wojną był budynkiem szkolnym. Znajdowały się w nim dwie izby lekcyjne, które nie były odpowiednio wyposażone. W czasie działań wojennych uległ on zniszczeniom, więc pierwszy nauczyciel, Marceli Labon, przy pomocy społeczności studzienickiej, przystąpił do jego renowacji. 4 lutego 1946 roku rozpoczęto naukę w jednej sali, drugą zaś przeznaczono na mieszkanie dla nauczyciela. W 1952 roku szkoła dysponowała już trzema salami lekcyjnymi, ale nie była to liczba wystarczająca, tym bardziej, że we wrześniu 1952 roku odebrano szkole jedna izbę lekcyjną. Zobligowało to do działania ówczesnego kierownika szkoły, Stanisława Szroedera, który podjął odpowiednie działania i na skutek jego interwencji w październiku 1952 roku Wydział Oświaty Prezydium Powiatowej Rady Narodowej skierował do ministerstwa wniosek o budowę wzorcowej siedmioklasowej szkoły w Studzienicach. Już w kwietniu 1953 roku ówczesny Minister Oświaty zatwierdził projekt budowy placówki. Początek prac budowlanych przewidziano na 1 kwartał 1954 roku, zaś oddanie do użytku na 1 września 1955 roku. w oczekiwaniu na nowy budynek wygospodarowano w 1954 roku trzecią salę lekcyjną. W tym celu zaadaptowano poddasze i w tym małym pomieszczeniu uczyła się najmniej liczna klasa.

22 lipca 1955 roku nastąpiło uroczyste otwarcie nowego budynku szkolnego, pierwszego wybudowanego w powiecie bytowskim. Szkoła dysponowała czterema przestronnymi izbami lekcyjnymi, pracownią techniczną, gabinetem pomocy naukowych, kancelaria kierownika, pokojem nauczycielskim, salą gimnastyczną, świetlicą, kuchnią, szatnią i sanitariatami oraz pomieszczeniem na bibliotekę. Oprócz tego w budynku znajdowały się dwa mieszkania dla nauczycieli. jedno składało się z dwóch pokojów, kuchni i łazienki, drugie – z pokoju i kuchni. Jedynym mankamentem tej nowoczesnej szkoły, dumy całej studzienickiej społeczności był brak bieżącej wody.

W lutym 1974 roku przystąpiono do kapitalnego remontu szkoły. Dobudowano drugie piętro i przebudowano wnętrze. Dokonano wymiany instalacji elektrycznej, założono centralne ogrzewanie i wymieniono pokrycie dachowe. Ponadto powiększono kuchnię i stołówkę, wygospodarowano większą liczbę pomieszczeń do nauki, zwiększono liczbę sanitariatów i łazienek. Oprócz tego zorganizowano pomieszczenie dla biblioteki szkolnej. Koszt remontu wyniósł 1600 tys. złotych, z czego 1200 tys. złotych pokrył Inspektorat Oświaty Łódź – Widzew, zaś 400 tys. złotych – Wydział Oświaty w Bytowie. Praca szkoły była w tym okresie bardzo utrudniona. Zajęcia lekcyjne odbywały się w świetlicy gromadzkiej, w Klubie Rolnika, w Bibliotece Gromadzkiej im. Jana Bauera oraz w dwóch pomieszczeniach Gminnego Ośrodka Zdrowia. Na korzystanie z tych dwóch ostatnich najtrudniej było uzyskać zgodę, mimo iż stały one puste. W maju 1975 roku rozpoczęto naukę w nowym budynku, co wywołało ogromną radość i westchnienie ulgi tak nauczycieli, jak i uczniów. Odnowiona szkoła została wyposażona w komplet nowych pomocy naukowych. Przede wszystkim wzbogacił się gabinet fizyko – chemiczny, zakupiono nowe płyty z nagraniami największych polskich utworów literackich do gabinetu polonistycznego, trzy nowe mapy historyczne i dwie geograficzne. Ponadto placówka zyskała trzy piłki do gry w piłkę ręczną, cztery piłki lekarskie i dwa słowniki języka polskiego.
Problemy lokalowe nasiliły się w drugiej połowie lat osiemdziesiątych. Zaistniała wówczas potrzeba wybudowania drugiego budynku szkolnego. Kierownictwo szkoły zmuszone było organizować zajęcia lekcyjne między innymi w Gminnym Domu Kultury i na świetlicy szkolnej. Dzięki usilnym staraniom ówczesnego dyrektora szkoły, Mieczysława Kobielli, 9 października 1989 rozpoczęto budowę nowej szkoły. Początkowo zakładano organizację trzech izb lekcyjnych, sanitariatów dla dziewcząt i chłopców oraz pomieszczenia dla Gminnego Zespołu Ekonomiczno – Administracyjnego Gminy Studzienice. W 1992 roku dokonano zmian w projekcie. Zdecydowano, że w nowym budynku będą się znajdowały cztery izby lekcyjne dla klas I – III i pomieszczenia socjalne oraz, że będzie on połączony z dużą, nowoczesną salą gimnastyczną, wyposażoną w odpowiednie zaplecze. Już w lutym 1993 roku obiekt udostępniono uczniom, zaś uroczyste otwarcie miało miejsce 26 maja 1993 roku. Udział w nim wzięli między innymi Kurator Oświaty w Słupsku dr inż. Zygmunt Sadowski, dyrektor firmy „Prefabet”, zakładu opiekuńczego szkoły, Henryk Teus, wójt Jerzy Szpakowski i Przewodniczący rady Gminy, J. Szopiński. Wyświęcenia budynku dokonał ks. bp Jan Bernard Szlaga. Warunki lokalowe uległy znacznej poprawie.