TWÓRCZOŚĆ MUZYCZNA

          Pieśni stanowią najobszerniejszą dziedzinę twórczości księdza Peplińskiego, chociaż zaczął on je pisać dopiero w latach sześćdziesiątych. Są one pisane tak w języku kaszubskim jak i polskim. Spowodowane to było w dużej mierze faktem, że od 1959 do 1984 roku ksiądz Antoni był proboszczem parafii leżącej poza granicami Kaszub. Założył tam zespół „Di – Dana”, który bardzo często wykonywał jego utwory.

Ksiądz Antoni układał słowa i melodię jednocześnie. W sporadycznych wypadkach zdarzało się, że dopisywał melodię do napisanego wcześniej wiersza. Ks. Pepliński nie otrzymał wykształcenia muzycznego. Sam nauczył się grać na mandolinie i gitarze oraz zapoznał się z podstawowymi zasadami muzycznymi. Umożliwiło mu to zapisywanie układanych przez siebie pieśni. Księdza często inspirowała przyroda. Wiele jego pieśni powstawało podczas spacerów. Nie mając na czym zapisać nowych pomysłów muzycznych, wykropkowywał je szpilką na korze próbując określić kierunek linii melodycznej. W domu przy pomocy pianina zapisywał samą melodię pieśni, później opracowywał rytm.

     Poniżej przedstawiamy jedną z najbardziej znanych pieśni księdza Antoniego, którą podobno skomponował podczas spaceru ze Studzienic do Kłączna, a która była wielokrotnie przerabiana i wykorzystywana przez lokalne kapele i zespoły muzyczne:

Kto chce przeżyć dobre wczasy,

Niech w studzinskie jedzie lasy.

Tam kaszubscy dobrzy ludzie

Pomogą mu w każdej biedzie.

Ref. Studzinskie jezioro, studzinski las,

        Studzinskie Kaszuby wołają nas.

        Studzinskie jezioro, studzinski las,

        Kaszuby wołają nas.

Kto nie wie gdzie to leży,

Ten niech do Bytowa jedzie.

I na rynku tupnie nogą,

To mu każdy wskaże drogę.

Ref. Studzinskie jezioro, studzinski las...

Kto chce poznać piękne dziewczęta,

Niech wyciągnie swoje pieniądze

I wyjedzie na Kaszuby,